بهعنوان یک معلم، روش و محتوای تعلیمات عیسی(ع) قابل توجه بود. موعظه بر فراز کوه، مثالی از این دست است. این موعظه دیدگاه مسیحیت را با دیدگاه یک یهودی خوب مقایسه میکند و آن را به مراتب جستجوگرانهتر، حیاتیتر و خداگونهتر اعلام میدارد. تمثیلات عیسی مسیح(ع) برحسب عادت، از طریق این داستانهای کوتاه و یا تمثیلاتی از طبیعت، درسهای دینی باشکوهی را به شنوندگان منتقل میکرد، درسهایی که تا اعماق قلوب ایشان نفوذ کرده و اصول حقایق جاودانهای را بنا مینهاد.
بهعنوان یک خطیب موعظهگر، عیسی (ع) از هر فرصتی استفاده میکرد تا به مردم اعلام کند که برقراری حکومت الهی نزدیک است. اما بر این مسئله که این حکومت سلطنتی روحانی و قلبی است که از طریق درستی و محبت کسب میشود تأکید داشت.
به عنوان یک شفابخش، حضرت عیسی(ع) معالجات شگفتاگیزی را انجام میداد. وی بسیار از بیماران را معالجه کرده و بسیاری از افراد را که به حسب تفکر رایج زمانه گرفتار ارواح شیطانی شده و تا حدودی دیوانه شده بودند به حالت طبیعی بازگردانید. وی بهخاطر محبت و دقتی که داشت بهطور مرتب اینگونه اعمال شگفتانگیز را انجام میداد. بعضی از مواقع وی به افراد معالجه شده صریحاً حکم میکرد که بروند زندگی بهتری را در پیش گیرند، زیرا هدف مهمتر وی اصلاح شخصیت اخلاقی ایشان بود.
;