
در این مقاله می خوانید :
در این مقاله به تاريخچه دينشناسي تطبيقي به روايت دائرةالمعارف دين الياده و تاريخچه دينشناسي تطبيقي به روايت فرهنگنامه دين هارپر ـ كالينز اشاره شده است.
دينشناسي تطبيقي مطالعة علمي جنبههاي گوناگون اديان مختلف از منظر تطبيقي و مقايسهاي است كه نسبتاً علم جديدي ميباشد.
هدف دينشناسي تطبيقي بررسي و مقايسه جنبههاي مهم اديان بزرگ جهان به صورتي كاملاً علمي، به دور از تعصبات و داوريهاي يكسويه با اين هدف كه فرد دين خود را پايه و ميزان سنجش قرار دهد و مبنا را بر رد و انكار ديگر اديان و اثبات برتري دين خود بداند است. اين دانش منشاء پيدايش هر عقيدة ديني را يافته و تطور آن را در جوامع بشري مورد بحث قرار ميدهد يا خصوصيات هر دين را بيان كرده و مقدار تأثير و تأثر اديان ديگر را از دين مذكور تعيين ميكند. امّا نكتهاي كه در اين روش بايد به آن دقت كرد پرهيز از مبالغه چه در مورد نكات مثبت و چه دربارة نقاط منفي اديان است.
كتب دينشناسي تطبيقي
به دو گروه آثار تقسیم بندی میشوند که در مقالة کامل با همین عنوان به آنها اشاره شده است.